Το χωριό μου

Η σελίδα του δήμου
www.dimospanagias.gr

Η περιοχή του Δήμου Παναγίας περιλαμβάνει τις πρώην κοινότητες Μ.Παναγίας , Γοματίου και Πυργαδικίων. Κατέχει δε το νότιο τμήμα του βόρειο - ανατολικού τμήματος του νομού Χαλκιδικής .Έχει έκταση 205.000 στρέμματα και συνορεύει βόρεια με το Δήμο Αρναίας, ανατολικά με το Δήμο Ακάνθου-Σταγίρων και δυτικά με το Δήμο Πολυγύρου. Ο πληθυσμός ανέρχεται στις 3.930 κατοίκους. (απογραφή 2001).

Απέχει 88 χλμ. από τή Θεσσαλονίκη
καί 52 χλμ. από τον Πολύγυρο.

Μεγάλο παραδοσιακο χωριό στις κατάφυτες ανατολικές πλαγιές του Χολομώντα. Το ιερό Προσκύνημα της Παναγίας συγκεντρώνει κάθε Δεκαπενταύγουστο πολλούς προσκυνητές.

Αξιοθέατα
Το προσκύνημα τής Παναγίας: βρίσκεται περίπου 1.500 μ:. ανατολικά του χωριού, στα αριστερά του δρόμου προς το Γομάτι. Ο ναός είναι κτισμένος σε μια κατάφυτη πλαγιοί, μέ άφθονα νερά καί ομορφη θέα προς τον κάμπο τής Μεγ. Παναγίας.
Η Παναγούδα ( κτίστηκε το 1007 μ.Χ )που βρίσκεται στο Βόρειο-ανατολικό τμήμα του χωριού και ο Ι.Ν. Αγίου Βασιλείου ( κτίστηκε το 1955 μ.Χ ) στο κέντρο του χωριού. Και οι τρεις Ναοί διατηρούν την παραδοσιακή τους μορφή , ύστερα από αξιόλογες προσπάθειες αναπαλαίωσής τους από τον Δήμο Παναγίας. Σύσσωμοι οι κάτοικοι πανηγυρίζουν στις θρησκευτικές εορτές των παραπάνω εκκλησιών, διοργανώνοντας πολιτιστικές εκδηλώσεις, προσελκύοντας έτσι επισκέπτες από όλη την γύρω περιφέρεια
Τα δάση της περιοχής.
Το χωριό με εντυπωσιακά κτίσματα λαϊκής αρχιτεκτονικής.

Εκδηλώσεις:
Το παραδοσιακό πανηγύρι Παναγίας (15 Αυγούστου).

Η Μεγ. Παναγία (η Ρεβενίκια) είναι ένα από τα παλιότερα χωριά της Χαλκιδικής. Αναφέρεται πολύ συχνά στα βυζαντινά έγγραφα του Αγίου ¨Ορους, στα οποία οι παλιότερες σχετικές αναφορές είναι του έτους 942. Σε έγγραφο του 1349 μνημονεύεται το ακαστέλιον Αραβενικαίας συν του εκείθε πύργου. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν ένα από τα σπουδαιότερα Μαντεμοχώρια. Το 1821 καταστράφηκε από τους Τούρκους. Το χωριό άρχισε να γίνεται ιδιαίτερα γνωστό μετά το 1860, όταν οργανώθηκε το προσκύνημα της Παναγίας.
Κατά την παράδοση, μια ευσεβής Ρεβενικιώτισσα, μετά από όνειρο, έσκαψε και βρήκε τη θανματουργή εικόνα της Παναγίας. Στο χώρο όπου βρέθηκε, οικοδομήθηκε το 1863, εκκλησία προς τιμή της Παναγίας. Από τότε, κάθε χρονο, την περίοδο από 1 έως 15 Αυγούστου, συγκεντρώνονται προσκυνητές από όλη τη Χαλκιδική, στήνουν προχειρους καταυλισμούς στο χώρο γύρω από το προσκύνημα και παραμένουν εκεί, ώσπου να τελειώσει το μεγάλο πανηγύρι της l5ης Αυγούστου.
Γύρω στο 1870, το ρωσικό προξενείο της Θεσσαλονίκης διαβλέποντας τη σημασία του προσκυνήματος ως κέντρου προπαγάνδας, προσπάθησε να το έξαγοράσει καί να το κάνει εξάρτημα της Ι. Μονής Παντελεήμονος του Αγ. 'Ορους, στην οποία τότε κυριαρχούσαν οι Ρώσοι μοναχοί. Χάρη στην άψογη στάση των Ρεβενικιωτών και στη βοήθεια του ελληνικού προξενείου της Θεσσαλονίκης, αποσοβήθηκε κάθε κίνδυνος να μετατραπεί το προσκύνημα σε κέντρο πολιτικής προπαγάνδας.
Μετά την απελέυθέρωση, το χωριό πήρε το όνομα που καΘιερώθηκε με το προσκύνημα καί ονομάστηκε Μεγάλη Παναγία. Το 1979 άγνωστοι ιερόσυλοι διέρρηξαν το ναό καί έκλεψαν την εικόνα τής Παναγίας.